W końcu

W końcu. Nareszcie. Nadeszła..... Chwila odpoczynku :))

Może trudno Wam w to uwierzyć, ale od ostatniego posta nie miałam na tyle dłuuugiej wolnej chwili, żeby coś tu napisać. Grafik napięty na maksa. W długi weekend miałam się zająć balkonem, miałam ambitne plany.... Miałam..... I na "mianiau" się skończyło. Byłam tak wykończona wszystkim, co działo się wokół mnie (z moim udziałem), że nie miałam sił na nic. Potrzebowałam totalnego lenistwa, leżenia, robienia nic!

Rozleniwił mnie ten dłuższy weekend, a tu jeszcze trzeba wrócić do pracy. Ostatnia prosta przed końcem roku szkolnego to maraton. Kto przeżył - ten wie. Tony papierów do wypełnienia, dzienniki, sprawozdania, analizy, podsumowania, monitorowania..... Brrr.... Ale, wyjścia nie ma - trzeba przez to przejść. 

U mnie dochodzą próby chóru - śpiewamy dwa spore projekty. Nie jest lekko.

Ale dziś znalazłam upragniony czas na posiedzenie na balkonie z książką i mrożoną kawą, która latem jest na tapecie :))

Bardzo prostu przepis:

Do słoika (bądź innego czegoś, czym można trząść) wsypujemy kawę "rozpustną". Dodajemy trochę cukru (ok. łyżeczki), zalewamy zimną wodę (ok. 1,5 cm) i trzęsiemy, aż kawa i cukier się rozpuszczą. Przelewamy do szklanki i uzupełniamy zimnym mlekiem. I "włala"! Ja dodaję jeszcze czasem 2 gałki lodów śmietankowych.

A poza tym kwitnie jaśmin.... Czaruje zapachem.... Oszołomiona jestem i zauroczona jak zwykle.
Jaśmin to znów u mnie zapach dzieciństwa. :))

W weekend pracuję - cały :) Ale mam nadzieję, że jakoś pociągnę do 26 czerwca :))

Ściskam Was mocno i zapewniam, że zaglądam do Was, jestem na bieżąco z tym, co się u Was dzieje :)

M.