Zimowe morze

 Kto choć kilka razy czytał moje różne posty, wie jak wielką miłością darzę wodę... pod każdą postacią, deszcz też lubię. 

Ale szczególne miejsce wśród wód wszelakich zajmuje morze 🌊🌊

Dawno nie miała  okazji być nad morzem zimą (o ile to, co widzimy za oknem kozna nazwać zimą) ;)

Po ciężkim czasie dziwnej samotności, pustynie, postanowiłam nie dać się smętnym myślom i sama (jak zwykle) zadbać o siebie, swoje szczęście, zawalczyć o to, co ważne, wyjść że swojej strefy komfortu. I pojechałam na ostatni weekend ferii do przyjaciółki, do Gdańska. I to był strzał, nawet nie w 10, w 100! 

W sobotę miałyśmy wymarzoną pogodę na korzystanie z dobrodziejstw natury. Choć wiało niemiłosiernie, słońce rekompensowało to i spacer brzegiem morza był cudownym czasem śmiechu, rozmów o rzeczach ważnych i mniej ważnych:) 

A wieczorem były densy w Sopocie i było niesamowicie. Dawno się tak nie bawiłam i potem pomyślałam, że czasem pomoc i dobro przychodzi do człowieka z całkiem innej strony, niż ta, z której jej oczekiwał. Trzeba mieć oczy i serce otwarte :) 

Kolejny raz życie pokazało mi, że trzeba brać się z nim za bary i mimo zniechęcenia warto przełamywać swoje lęki i obawy. Wyjść do ludzi i uśmiechać się do nich, do życia:) czego Wam z całego serca życzę <3